Za słońcem
Za słońcem
Przysiadłam w parku na ławce.
Ten dzień od rana taki pusty,
jak rozmowa o pogodzie
z kimś kto wydawał się bliski.
Zawiesiłam wzrok na gałęzi,
gdzie złocą się ostatnie liście.
Dygoczę przeszyta chłodem -
- jak one.
Nie zauważam, gdy przechodzi
kolejny za kolejnym przechodzień.
Czas stanął, chociaż na zegarze
przeskakują wskazówki.
Czy ktoś mógłby
mnie z tego letargu wybudzić,
może wiatr przegna chmury …
Tęsknię za słońcem.
.jpg)
.jpg)