Kaleka
Iść prosto nie umiem, Zakrętów bez liku. Kuleję w zadumie; Zamiast nogi - kikut.
Nie potrafię dawać, Mieszkam pośród wilków, Chociaż nie mam prawa; Zamiast ręki - kikut.
Żal mi każdej nocy I jej słów w kopercie, Patrzę wilkom w oczy; Zamiast... nie, mam serce.
|