Na granicy śmierci
Tańczące z wiatrem
zboże
kojący spokój
rozdroża dróg
- niewidzialna granica
życia i śmierci,
załamania i ulgi.
Porośnięty mchem stary,
zmęczony krzyż
pocieszająco otwiera
ramiona,
by przytulić ludzkie
cierpienia, słabości,
radość
Słucha
nie osądza.
Ulatującemu życiu
daje siłę i wiarę,
odpycha strach
przed nieznaną
drogą.
Delikatny motyl
- uśmiech życia,
trzepie skrzydełkami
na znak
wysłuchanej modlitwy,
ożywia nadzieję
jej spełnienia.
Radosne, dziekczynne
myśli
rozsiewają wokół
wonne,
polne kwiaty
cisza przemawia.
|
