Listopad
Tak nam się jakoś zadeszczyło
w sercu, za oknem...
Moknie zziębnięta, drżąca miłość
i ja z nią moknę.
To marny czas dla dusz zbłąkanych
i dla poetów.
W listach donikąd nie wysłanych
mało konkretów.
Dni lecą z wiatrem z kalendarza,
nic się nie dzieje,
a deszcz akordy swe powtarza-
"co było - nie jest".
A dla poety - sweter z wełny,
dla duszy - słowa.
Aż noc poezją się wypełni
listopadowa.
(twórczość własna) 11.11.2009
|
..Listopad smutny ,poeta tez ..listopad przygotowuje pomalu do zimy bialej.Tam gdzie biel snieznych czap ,nastraja pete na kulig i malownicze poezji portrety.Kominek a przy nim ukochany i gromadka dzieci i kot i pies