Na pewnym skrawku ziemi ranek się budzi..
Ranek się budzi ,
wrota niebios się otwierają,
anieli hołd Bogu oddają.
Ranek się budzi,
ziemię wilgotną oddechem nocy
szarość reszty ciemności jeszcze trudzi.
Nietoperz swe skrzydła do snu składa.
Dziecię się przebudza ,
na nocniczku sennie przysiada.
Za oknem szaro,mglisto
gwiazdy wyblakły , pan księżyc
prawie już przysnął .
Jeszcze cisza na zewnątrz nudzi.
Jak że spokojnie nasz skrawek ziemi
ze snu się budzi.
A oni tam ,na drugim skrawku ziemi,
układają się teraz na spoczynek
dniem ciężkim utrudzeni.
rankiem kończącego się lata 2008
|
