Prośby



Brzmią lekką Słodkością,
która powoli na nas spływa,
jakby nasze chwile gorzkie były,
nigdy tak Słodko nie Lśniły,
takich chwil zbyt wiele ubywa,
mijają się z codziennością!

My tego nie chcemy,
pragniemy by z nią się przeplatały,
jakby spływały do jednego strumienia,
w którym my żyjemy,
by w nim nas Przytulały,
dla chwil Zabarwienia!

Te prośby z naszych Serc wypłynęły,
z pierwszym naszym tchnieniem,
które w Niebo poleciało,
z Promyczkami się zjednało,
by zostać Marzeń Ziszczeniem,
którego Serca pragnęły!