Walka
Chwila w popiół obrócona,
przez promienie codzienności,
które trawią nasze dni,
rzeczywistość jest nimi przesycona,
zarzucają ją tonami szarości,
powodują tylko łzy!
Nie patrzmy w te płomienne spojrzenie,
to jest jak zranienie,
od niego uciekaliśmy,
ale nigdy się nie uwolniliśmy,
bo ucieczka nadal trwała,
a płomienna toń to co nam drogie zabijała!
Walka będzie od tego wyzwoleniem,
bo wodą ich nie ugasimy,
tylko spowolnimy ich kroki,
marzenia muszą stać się ziszczeniem,
którym w sobie ducha wskrzesimy,
by zabić codzienności smoki!
|
