Bezsenność
Gdy łzy zakrywały świat
Obiecałaś kochać
Mówiłaś bez ciebie żyć nie chcę
Dziś w zapomnienie
Odszedł widok ten
Wraz z niknącymi na horyzoncie
Gdzieś w mroku wspomnień
Światłami ostatniego wagonu
Odeszła miłość w odmęty przeszłości
Pozostały łzy
Z wolna schnące na peronie
W ciszy pokoju
W ciemności pełnej przeszłości zjaw
Wspomnieniem płynie
Postać tak sercu miła
W sukience ze snów
Ze wspomnień tamtych dni
Szum jeziora
Zapach traw
Znów rani serce głęboko
Przekleństwo wspomnień
Zadaje ból duszy
Co kochać tylko chciała
Światło poranka postać rozmywa
Lecz ból zostaje
Bezsenności ostoja
|
