PAMIĘCI MATKI
Wiersz ten dedykuje mojej ukochanej mamie, której już nie ma.
Ty mnie nauczyłaś jak kochać ludzi i świat,
to Ty mi pokazałaś słońca wschód i zachód,
byłaś przy mnie jak pierwsze kroki stawiałam.
To Ty mamo stałaś przy mnie zawsze tak blisko,
kiedy ja Twojej pomocy potrzebowałam.
Nie zawsze Cię słuchałam, często krnąbrna byłam,
Ty jednak wybaczałaś, do serca tuliłaś.
Ocierałaś łzy moje, gdy z żalu płakałam,
chociaż ja często wielki ból Ci zadawałam.
Nie umiałam docenić Twej wielkiej miłości,
nie widziałam, gdy smutek na Twej twarzy gościł.
Teraz, gdy Ciebie nie ma, chciałam Cię przeprosić, za te wszystkie kłopoty, które Ci sprawiałam
i za te gorzkie łzy, których tyle wylałaś.
Tylko zbyt późno mamo, jedno zrozumiałam,
że bardzo Cię kocham i zawsze kochałam.
I teraz, gdy odeszłaś, ja cierpię i płaczę,
że Twojej smutnej twarzy już nigdy nie zobaczę.
W MOICH MYŚLACH DO CIEBIE
WYRZEC TE SŁOWA CHCIAŁAM:
PROSZĘ, WYBACZ MI MAMO,
JAK ZAWSZE WYBACZAŁAŚ.
|
