Deszczowy poranek
Poranek zachmurzony
Ostatni dzień majowy
Niebo płacze deszczem
Strugi po szybie płyną
Jak łzy po policzkach
W taki dzień jakby więcej
Smutku i goryczy
Serce z tęsknoty krzyczy
I tyle pytań dręczy je
I nurtuje
Milczące wspomnienie
Wywołuje duszy cierpienie
I nagle wszystko cichnie
Niebo się zamyka
Rozbrzmiewa muzyka
Krople deszczu i łzy
Wysychają
Pora wstać, na przekór
Z uśmiechem
Otworzyć okno, odetchnąć
Rześkim powietrzem
Może jest nadzieja jeszcze
Że zaświeci znów słońce
Łzy nie popłyną
A udręki przeminą
Bo deszcz i łzy
Tak razem współgrają
Ze atmosferę i duszę
Oczyszczają
|
