Robinsonowie
Na szczęśliwej swej wysepce
zabłądziliśmy bez planu.
Malowany ptak w torebce
rzucił się do oceanu.
Przed nami spalone mosty.
Wszystkie wiersze zapomniane.
Ślemy niecierpliwe posty
jak butelki wyrzucane
w odpływowe fale.
Żaden powrót nie jest łatwy
Nie czekają na nas wcale.
Budujemy nasze tratwy
z trzciny wspomnień zasuszonych.
Horyzont już zniknął całkiem
z oczu naszych przewróconych.
W dal patrzących białkiem.
Transplantacji nam potrzeba
nowych krystalicznych źrenic,
żebyśmy pod inne nieba
odpłynęli tu spełnieni.
|
